Een mens wordt afhankelijk geboren. De meesten blijven dat hun leven lang.

Na moeders zorg en vaders gebod volgt het oordeel van het schoolplein. Citotoetsen en studieadvies bepalen vaak onze instroom in het scholingssysteem. Je diploma je toekomst. Uit stage volgt je eerste baan. Vaak pakt het aanvankelijk nog best leuk uit ook.

Het is in ieder geval nieuw en anders. De toekomst lijkt te gloren. Maar een knappe jongen waar het vroeg of laat niet aan gaat knagen. Is dit nou wat ik écht wil? Er kan zo veel, hoe weet ik dat ik de juiste keuzes maak?

Veel mensen zie ik in een impasse komen waarbij ze vooral re-actief omgaan met de dingen die op hun pad komen. Na een korte periode van schijn vrijheid zijn we nog steeds afhankelijk. Van de baas, de hypotheek, van wat de maatschappij ons oplegt en het oordeel van anderen. Dit zuigt energie.

Het lijkt zo moeilijk zelf ergens voor te gaan staan. Om een droom te hebben en die te realiseren. Om jezelf te zijn. Om schijt te hebben aan wat anderen van je vinden.

Stiekem bewonderen we mensen die dat wel doen. Die authentiek zijn. Die vol overgave ergens voor gaan. “Ach had ik ook maar een passie…”

Toch is onafhankelijk en authentiek in het leven staan niet zo ingewikkeld.

Het betekent eigenlijk alleen maar dat je leeft vanuit een centrum in jezelf waar je contact mee hebt. Of anders gezegd: dat je weet wie je bent, waar je voor staat en dat je daar op een integere, proactieve manier naar handelt.

Dát is vrijheid: pro actief vanuit dat centrum leven. Het is de kern van het antwoord op de vraag: “Wat wil ik nou eigenlijk”?

Als loopbaan- en life coach wil ik dit met je onderzoeken. En ik weet zeker dat we het vinden ook. Het zit er namelijk al in, we hoeven alleen nog maar wat ‘rommel’ weg te halen.

Kijk voor meer informatie over vrijheid op baarscoaching.nl

Instagram en keuzestress

Het lijkt dat omdat alles tegenwoordig kan, dat alles ook moet. Veel mensen streven in alles naar perfectie. Hun lichaam, relatie, werk, de reizen die ze maken en de spullen die ze hebben. We hangen onze identiteit steeds meer op aan datgene wat we kunnen laten zien op Instagram. Ik hoor daarbij vaak dat mensen het idee hebben dat als ze een verkeerde keuze maken dat het leven dan aan hun neus voorbij gaat. En dat voelt voor hen als onverdraaglijk.

Keuzestress is een vorm van stress/spanning die veroorzaakt wordt doordat iemand overspoeld wordt met informatie die allemaal moet worden overwogen om een ‘goede’ keuze te kunnen maken. Je slaapt dan bijvoorbeeld slecht omdat je voor een keuze staat of bent snel geïrriteerd en hebt geen energie. Of je kiest helemaal niet meer en blijft beslissingen voor je uit schuiven….

Een beetje horen deze dilemma’s bij mens zijn. We hebben een vrije wil waarmee we keuzes kunnen maken. Dat geeft ons het evolutionaire voordeel dat we kunnen overwegen waar we de beste overlevingskansen hebben. Dat zit dus in de aard van het beestje maar het is nu meer zo relevant. In plaats van dat we dat vermogen gebruiken om echt gevaar te vermijden zetten we het nu in om te proberen te voorkomen dat we iets missen wat ons leven groots en meeslepend moet maken.

Tip 1: Overschat je denken niet zo. Je hoofd is op z’n best een goede rekenmachine. Handig voor het maken van relatief onbelangrijke keuzes. Wat kost dit merk hagelslag t.o.v. het huismerk en wat is mijn budget bijvoorbeeld. Maar als het gaat om de echt belangrijke dingen dan is je hoofd snel uitgedacht. Wil ik kinderen? Waar ga ik wonen? Wat voor baan moet ik zoeken en welke studie vind ik leuk? Je kan denken tot je een ons weegt maar dat brengt je niet verder.

Tip 2: Probeer in contact te komen met wat diep van binnen werkelijk belangrijk voor je is. Waarom kom je ’s ochtends uit je bed? Waaróm doe je wat je doet? Hoe zie je jezelf over 10 jaar? Wat drijft je? Welke waarden wil je in je leven vervullen? Als je daar contact mee leert maken dan is het maken van keuzes veel meer een onbewust proces. Dan gaat kiezen vanzelf.

Life-, en loopbaancoaching gaat hier in essentie over. En hé dat treft: daar ben ik goed in:)

Het is overigens niet je schuld dat je zo bent gaan denken, maar het is wel de vraag of je zo wil blijven leven. Het is doodvermoeiend. En ja ook hier heb je een keuze!

Assertiviteit 2.0

Reageren op een ander kan maar op drie manieren. Dat maakt het overzichtelijk.

Je kunt passief blijven. Je vermijd het om over datgene te beginnen wat je dwarszit. Dat heeft als schijnbaar voordeel dat je de confrontatie niet hoeft aan te gaan. Nadeel is dat je met je frustratie blijft rondlopen en dat er niks veranderd. Je baas blijft denken dat je het allemaal wel aankunt en denkt misschien dat je er best nog wat bij kunt hebben. Hij hoort immers geen klachten.

Ik noem dit ook wel zegeltjes sparen. Na elke irritatie komt er een zegeltje bij in je boekje. Als dat boekje vol is gaan we het inwisselen. Dan vervallen we vaak in de tweede optie van je grenzen aangeven:

Agressieve communicatie. Je gaat eens flink de waarheid zeggen en aankaarten wat er allemaal fout zit. De ander is dan meestal het onderwerp van de onvrede. In ieder geval ervaart hij dat zo. Met voor de hand liggende consequenties. Niemand wordt graag aangevallen en de primaire reactie zal ‘fight, flight of freeze’ zijn. De relatie komt onder druk te staan en meestal verandert er niks positiefs door.

Derde optie is assertieve communicatie. Dat wordt in de volksmond vaak verward met agressieve communicatie, maar is toch wezenlijk anders. Het wordt ook wel verbindende communicatie genoemd en de meeste mensen doen dit niet van nature. Je moet het leren en er vooral veel mee oefenen.

Groei je hier in dan dwing je vaak enorm veel respect af. Je weet goed waar je op uit bent, bent creatief in het zoeken naar oplossingen, hebt een heel duidelijke eigen mening en misschien het belangrijkste: je laat de ander in zijn waarde. Je kwetst niet of in ieder geval zo min mogelijk. Daardoor blijft de relatie goed of verbeterd die zelfs.

Assertieve communicatie werkt in de basis zo:

1. Om te beginnen benoem je zo specifiek mogelijk waar je het over wilt hebben, of vraagt verduidelijking zonder daar direct een emotie of oordeel aan te koppelen.
2. Vervolgens ga je het over het effect daarvan op jou hebben. ‘Dit ervaar ik , of dit is het effect op mij of op de situatie’. Je noemt dit ook wel ‘ik-boodschappen’.
3. Je zoekt samen een manier om tot oplossingen te komen.

Nu is het vaak zo dat als je iemand ergens op aanspreekt er wel het nodige verweer kan komen. Hoe vang je dit zo effectief mogelijk op terwijl je toch bij je standpunt blijft? Kern is dat je beurtelings met je aandacht bij jezelf en daarna ook weer volledig bij de ander leert te zijn. Op met name dit proces ga ik uitgebreid in tijdens de training Assertiviteit 2.0’ die ik regelmatig geef. Meer hier over op: teamcoachingrotterdam.nl/assertiviteit-20

Jezelf profileren, je mening of feedback geven, je grenzen aangeven. Het zijn allemaal vormen van assertieve communicatie . Er is altijd een next level in te halen. Wat het oplevert: op een overtuigende en respectvolle manier communiceren met klanten, partners collega’s of teams.

Sta mij toe een aantal hardnekkige overtuigingen weg te nemen. Ik wil immers graag met je werken. Daar gaan we:

“Je moet geestesziek of levensmoe zijn voor je naar een coach gaat .”

Nee, als het zover is ga je naar een psychiater, de slijterij of je probeert zelfmedicatie. Coaching kies je als je snel en effectief resultaat wilt bij het bereiken van een doel of het oplossen van een probleem. Een redelijke geestelijke gezondheid is eerder een voorwaarde.

“Ik weet zelf wel wat het beste voor me is.”

Lees verder →